Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü, Soğuk Savaş’ın on yılları boyunca ABD önderliğindeki Sovyet karşıtı askeri ittifakın kalbiydi ve Batı’nın diplomatik ve askeri işbirliğinin merkezinde yer almaya devam ediyor.
Uluslararası güç siyasetindeki birçok kilit kurum gibi, NATO’nun da kökeni II. Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllardadır. Adını aldığı anlaşma, ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Batı Avrupa’daki 10 ülke tarafından 1949’da imzalandı ve sonraki birkaç yıl içinde diğer birçok Avrupalı güç ve Türkiye de katıldı.
Anlaşmanın 14 maddesinden en kritik olanı, bir üye devlete yönelik bir saldırının hepsine yapılmış olduğunu beyan eden 5. Maddedir.
Bu makale NATO ülkelerini karşılıklı savunmaya adadı ve Batı Avrupa’yı Orta ve Doğu Avrupa üzerindeki egemenliğini pekiştiren ve o zamanlar yalnızca güç ve hırsı artan bir Sovyetler Birliği karşısında ABD koruması altına aldı.
1990’ların başında Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra, ittifak daha geniş bir rol üstlendi. Üye devletlerin gönüllü birliklerinden oluşan NATO güçleri 1990’larda Bosna’da barış gücü olarak görev yaptı ve 1999’da ittifakın hâlâ askerlerinin bulunduğu Kosova’yı korumak için Sırbistan’ı bombaladı.
5. Madde’nin ilk kullanımı, 11 Eylül 2001’deki terörist saldırılardan sonra ABD’yi savunmak için geldi. NATO ülkeleri, on yıldan fazla bir süredir ittifakın ABD’nin yanında önemli bir rol oynadığı Afganistan’ın işgaline katıldı. takip eden savaşta. Merkezi Brüksel’de bulunan örgütün, Türkiye’de Patriot karadan havaya füzeleri ve AWACS gözetleme uçaklarını temel alarak dünya çapında misyonlar yürütüyor.
Son otuz yılda, Soğuk Savaş sırasında Sovyet alanına dahil olan bir düzineden fazla ülke önce ortak, sonra NATO üyesi oldu. Şimdi, bir zamanlar doğrudan Sovyetler Birliği’nin bir parçası olan üç Baltık devleti de dahil olmak üzere 30 üyesi var.
2008’de, Rusya’yla sınırı olan iki eski Sovyet cumhuriyeti olan Gürcistan ve Ukrayna’ya üyelik sözü verdi, ancak bunu başarmak için bir zaman çizelgesi yoktu. 2011’de ittifak, sivilleri Albay Muammer el-Kaddafi’nin güçlerinden korumak amacıyla Libya’yı bombaladı ve bu da isyancıların onu tahttan indirip öldürmesinin yolunu açtı.
Ancak NATO’nun genişlemesi giderek artan bir tepki yarattı.
NATO ülkelerini sık sık Amerikan askeri harcamalarını serbest bırakmakla suçlayan eski Başkan Donald J. Trump, yardımcılarına ittifaktan çekilmek istediğini söyledi. Ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, NATO’nun büyümesini hem bir ihanet – Sovyetler Birliği’nin son günlerinde ABD’li yetkililerin sıcak sözlerine işaret ederek – hem de bir tehdit olarak tasvir etti.
Uluslararası güç siyasetindeki birçok kilit kurum gibi, NATO’nun da kökeni II. Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllardadır. Adını aldığı anlaşma, ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Batı Avrupa’daki 10 ülke tarafından 1949’da imzalandı ve sonraki birkaç yıl içinde diğer birçok Avrupalı güç ve Türkiye de katıldı.
Anlaşmanın 14 maddesinden en kritik olanı, bir üye devlete yönelik bir saldırının hepsine yapılmış olduğunu beyan eden 5. Maddedir.
Bu makale NATO ülkelerini karşılıklı savunmaya adadı ve Batı Avrupa’yı Orta ve Doğu Avrupa üzerindeki egemenliğini pekiştiren ve o zamanlar yalnızca güç ve hırsı artan bir Sovyetler Birliği karşısında ABD koruması altına aldı.
1990’ların başında Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra, ittifak daha geniş bir rol üstlendi. Üye devletlerin gönüllü birliklerinden oluşan NATO güçleri 1990’larda Bosna’da barış gücü olarak görev yaptı ve 1999’da ittifakın hâlâ askerlerinin bulunduğu Kosova’yı korumak için Sırbistan’ı bombaladı.
5. Madde’nin ilk kullanımı, 11 Eylül 2001’deki terörist saldırılardan sonra ABD’yi savunmak için geldi. NATO ülkeleri, on yıldan fazla bir süredir ittifakın ABD’nin yanında önemli bir rol oynadığı Afganistan’ın işgaline katıldı. takip eden savaşta. Merkezi Brüksel’de bulunan örgütün, Türkiye’de Patriot karadan havaya füzeleri ve AWACS gözetleme uçaklarını temel alarak dünya çapında misyonlar yürütüyor.
Son otuz yılda, Soğuk Savaş sırasında Sovyet alanına dahil olan bir düzineden fazla ülke önce ortak, sonra NATO üyesi oldu. Şimdi, bir zamanlar doğrudan Sovyetler Birliği’nin bir parçası olan üç Baltık devleti de dahil olmak üzere 30 üyesi var.
2008’de, Rusya’yla sınırı olan iki eski Sovyet cumhuriyeti olan Gürcistan ve Ukrayna’ya üyelik sözü verdi, ancak bunu başarmak için bir zaman çizelgesi yoktu. 2011’de ittifak, sivilleri Albay Muammer el-Kaddafi’nin güçlerinden korumak amacıyla Libya’yı bombaladı ve bu da isyancıların onu tahttan indirip öldürmesinin yolunu açtı.
Ancak NATO’nun genişlemesi giderek artan bir tepki yarattı.
NATO ülkelerini sık sık Amerikan askeri harcamalarını serbest bırakmakla suçlayan eski Başkan Donald J. Trump, yardımcılarına ittifaktan çekilmek istediğini söyledi. Ve Rusya Devlet Başkanı Vladimir V. Putin, NATO’nun büyümesini hem bir ihanet – Sovyetler Birliği’nin son günlerinde ABD’li yetkililerin sıcak sözlerine işaret ederek – hem de bir tehdit olarak tasvir etti.