CAMPO DE CRIPTANA, İspanya — İlk romanı “Feria”da Ana Iris Simón, dokunaklı bir itirafla başlıyor: “Anne babamın benim yaşımda sahip olduğu hayatı kıskanıyorum. ”
“Feria”, bir yanda posta işçisi olan ebeveynleri ve çiftçi olan büyükanne ve büyükbabaları, diğer yanda gezici panayır işçileri olan İspanya’nın kurak kalbindeki çocukluğuna dayanmaktadır. Çok az şey olur, ancak bu kasıtlıdır – okuyucuların Cervantes klasiği “Don Kişot” tarafından ünlenen bölge olan Castilla-La Mancha’da kırsal alanda yetiştirilmesini takdir etmelerini istiyor. ”
30 yaşındaki Bayan Simón, aynı zamanda, ailesinin nasıl yaşadığını tasvir ederek, kuşağının kazandığı şeyler (üniversite eğitimi, seyahat, tüketim malları) ve özellikle iş söz konusu olduğunda endişe duyguları hakkındaki kararsızlığı ifade etmek istiyor. ve ekonomi. Bayan Simón, Vice dergisi için çalışan bir gazeteci olarak “Feria” yazarken işini kaybetti. ”
Kitap okuyucuların ilgisini çekti, ancak aynı zamanda İspanya’nın parti bölünmesi ve kutuplaşma tarafından körüklenen duygusal siyasi tartışmasında bir paratoner haline geldi. Bayan Simón, kitabının, kendisinin beklemediği bir ölçüde “liberalizmin dogmalarının sorgulanması” olarak yorumlandığını söyledi.
Campo de Criptana, Ana Iris Simón’un doğduğu yer. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Anne ve babasının bir evi vardı ve o hâlâ yazar olmaya çalışırken 7 yaşında bir kız çocuğu yetiştiriyordu, diye yazıyor Simón. “Ancak bizim ne evimiz, ne çocuğumuz, ne de arabamız var. Eşyalarımız bir iPhone ve bir Ikea kitaplık. … Ama özgürlüğün çocuk, ev ve araba sahibi olmaktan kaçınmak olduğuna kendimizi inandırıyoruz çünkü yarın nerede yaşayacağımızı kim bilebilir. ”
İlk olarak 2020’nin sonlarında küçük bir İspanyol basını olan Circulo de Tiza tarafından yayınlanan “Feria” o zamandan beri 13 kez yeniden basıldı ve neredeyse 50.000 basılı kopya sattı. Bu ay Latin Amerika’da başka bir yayıncı olan Alfaguara tarafından dağıtılıyor ve Almanca’ya çevriliyor. (Şu ana kadar İngilizce çeviri için bir plan bulunmamaktadır.)
Kitapta, Bayan Simón, büyükbabası José Vicente Simón’un, sadece bakımını yapmak ve büyümesini izlemek için kasabanın eteklerine bir badem ağacı diktiğini anlatıyor. Bölgeye yapılan bir ziyaret sırasında ağaç gelişiyordu ve Bay Simón ve romandaki diğer karakterler tıpkı onun canlandırdığı gibiydi.
José Vicente Simón, Ana Iris Simón’un büyükbabası, “Feria. ” Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
85 yaşındaki Bay Simón’a bu yazı için fotoğrafının çekileceği söylendiğinde, çeki düzen vermek ve kıyafetlerini değiştirmek için zaman istedi. Kısa süre sonra, kahverengi yerine mavi olması dışında aynı görünümlü bir hırkayla geri geldi. Ayrıca şapkasını da keçeden daha kalın bir modelle değiştirmişti.
Torunu kıkırdayarak, “İşte böyle,” dedi. “Başka kimsenin gerçekten fark etmediği küçük şeyleri umursuyor. ”
Amcalarından biri olan Pablo Rubio-Quintanilla, geometrik şekiller çizmek için bir sarkaç kullanan bir enstrüman olan armonografıyla gurur duyan bir marangozdur. Büyükbabasının ağacıyla olan ilişkisini hatırlatan Bay Rubio-Quintanilla, armonografını sadece onun çizimini izlemekten zevk almak için yaptığını açıkladı.
Atölyesini ziyareti sırasında “Şeylerin bir değeri veya kullanımı olması gerektiğine inanmıyorum, ancak zevk almaları gerekiyor” dedi. “Harmonograf, yerçekimi yasası sayesinde çalışıyor ve çizimlerin hiçbir zaman tam olarak aynı çıkmaması büyülü görünüyor. ”
Pablo Rubio-Quintanilla, Ana Iris Simón’un amcası, Campo de Criptana’daki marangozluk atölyesinde. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Bir öğrenci olarak, Bayan Simón, 2011’de, Occupy Wall Street’ten sadece aylar önce, siyasi yolsuzluğu ve ekonomik eşitsizliği kınamak için Madrid’in ünlü bir meydanı olan Puerta del Sol’u işgal eden aşırı sol protesto hareketine katılan bir aktivistti. hareketi New York’ta izledi.
Romanının başarısının ardından, Bayan Simón daha büyük bir rol üstlendi ve yakın zamanda bir sosyalist olan Başbakan Pedro Sánchez tarafından İspanya kırsalının nasıl canlandırılacağı hakkında bir konuşma yapması için davet edildi. Aynı zamanda İspanyol gazetesi El País’te köşe yazarı oldu.
Simón, Bay Sánchez’in siyasetinin çok solunda kaldığını ve onun İspanya yönetiminden memnun olmadığını ve İspanya’yı “Avrupa’nın resort oteli” haline getirmekle suçladığı bir Avrupa Birliği’ne karşı olduğunu vurguladı. Yalnızca kitabının başarısına değil, aynı zamanda aşırı milliyetçi ve muhafazakar bir izleyici kitlesinin “Feria”yı İspanya’nın geleneksel aile değerlerine bir övgü olarak benimsemesine de hayrete düştüğünü söyledi. Erkek kardeş. Geçen Haziran, İspanya’nın aşırı sağcı Vox partisinin lideri Santiago Abascal, Kongre’ye hitaben “Feria”nın bir kopyasını ele geçirdi.
Campo de Criptana’daki bir depo bahçesindeki mezar taşları ve kaldırım taşları. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
“Bazı insanlar kitabımı sanki yeni ‘Kavgam’mış gibi okuyorlar ve sonra bana, kitabın umdukları güçlü siyasi mesaja sahip olmadığını görünce hayal kırıklığına uğradıklarını söylemek için bana yazıyorlar. , ne de duydukları içerik ”dedi.
Madrid’deki Universidad III. Mevcut neslin öncekilerden daha kötü durumda olduğu, gerçeklere dayanmasa bile politikacıların kullanması kolay bir iddia. ”
“Ailelerimizin daha az hırsı olmuş ve daha az belirsizlikle karşı karşıya kalmış olabilir, ancak bu onların daha iyi durumda oldukları anlamına gelmez ve nostalji aynı zamanda 1970’lerin ve 1980’lerin İspanya’sının zor ve sefil yönlerini de unutturur. çok karmaşık bir endüstriyel dönüşüm sırasında uyuşturucu tüketimi ve işsizlik. ”
Yakın zamanda anne olan Bayan Simón, şimdi oğlu ve partneri Hasel-Paris Álvarez ile Madrid’in dışında, ebeveynlerinin de yaşadığı Aranjuez’de yaşıyor. Bayan Simón, çocuğunu büyütürken ve El País için yazarken, kitabının sosyal medyada hem sağdan hem de soldan tetiklediği zehirli yorumlardan ailesini korumaya çalıştığını söyledi.
“Maalesef bazı insanların sırf sırf bunun için hakaret ettiği bir zamanda yaşıyoruz, saçma sapan da olsa Kızıl Faşist olarak saldırıya uğradığım noktaya kadar” dedi.
Simón, “Feria”yı sınırlı hırslarla yazdığını ve onu yakında kaybolacağından korktuğu bir yaşam biçiminin bir kaydı olarak düşündüğünü söyledi. Babasının onu uyardığını hatırladı: “Başka kimse bunu okumasa da en azından kitabı alacak bir sürü kuzenimiz var. Büyükanne ve büyükbabası bir panayırda tanıştılar (kitabın ismine ilham veren İspanyolcada “feria”), ardından şunları yazdı: “sadece iki şey yaptılar: çocuk sahibi olmak ve satın aldıkları Sava minibüsünde İspanya’yı gezmek. ”
“Feria”da tasvir edilen bölge, Cervantes klasiği “Don Kişot” ile meşhur olmuştur. ” Karakterlerin heykelleri Campo de Criptana’nın yakınında bulunabilir. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Ancak kitabı, feminizmden İspanya’nın kırsal kesimlerindeki Katolik Kilisesi’nin önemine kadar birçok başka konuya değiniyor. Ayrıca, “çok güneş, çok rüzgar ve gökyüzü ve sonsuz turuncu renkli ova” olarak tanımladığı bir bölge olan Castilla-La Mancha’nın ekonomik gerilemesinden de bahsediyor. ”
Ve nostaljisine rağmen, Bayan Simón, “Campo de Criptana’nın kimlik kartımda görünmesinden utandım” ve bunun yerine yanlışlıkla Madrid’i doğum yeri olarak iddia etmesine dair acı tatlı anılarını paylaşıyor. İspanya’nın bir ulus olarak kimliğine gelince, “İspanya’nın ne olduğunu sormaktan daha fazla İspanyol yoktur. ”
“Feria”, bir yanda posta işçisi olan ebeveynleri ve çiftçi olan büyükanne ve büyükbabaları, diğer yanda gezici panayır işçileri olan İspanya’nın kurak kalbindeki çocukluğuna dayanmaktadır. Çok az şey olur, ancak bu kasıtlıdır – okuyucuların Cervantes klasiği “Don Kişot” tarafından ünlenen bölge olan Castilla-La Mancha’da kırsal alanda yetiştirilmesini takdir etmelerini istiyor. ”
30 yaşındaki Bayan Simón, aynı zamanda, ailesinin nasıl yaşadığını tasvir ederek, kuşağının kazandığı şeyler (üniversite eğitimi, seyahat, tüketim malları) ve özellikle iş söz konusu olduğunda endişe duyguları hakkındaki kararsızlığı ifade etmek istiyor. ve ekonomi. Bayan Simón, Vice dergisi için çalışan bir gazeteci olarak “Feria” yazarken işini kaybetti. ”
Kitap okuyucuların ilgisini çekti, ancak aynı zamanda İspanya’nın parti bölünmesi ve kutuplaşma tarafından körüklenen duygusal siyasi tartışmasında bir paratoner haline geldi. Bayan Simón, kitabının, kendisinin beklemediği bir ölçüde “liberalizmin dogmalarının sorgulanması” olarak yorumlandığını söyledi.
Campo de Criptana, Ana Iris Simón’un doğduğu yer. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Anne ve babasının bir evi vardı ve o hâlâ yazar olmaya çalışırken 7 yaşında bir kız çocuğu yetiştiriyordu, diye yazıyor Simón. “Ancak bizim ne evimiz, ne çocuğumuz, ne de arabamız var. Eşyalarımız bir iPhone ve bir Ikea kitaplık. … Ama özgürlüğün çocuk, ev ve araba sahibi olmaktan kaçınmak olduğuna kendimizi inandırıyoruz çünkü yarın nerede yaşayacağımızı kim bilebilir. ”
İlk olarak 2020’nin sonlarında küçük bir İspanyol basını olan Circulo de Tiza tarafından yayınlanan “Feria” o zamandan beri 13 kez yeniden basıldı ve neredeyse 50.000 basılı kopya sattı. Bu ay Latin Amerika’da başka bir yayıncı olan Alfaguara tarafından dağıtılıyor ve Almanca’ya çevriliyor. (Şu ana kadar İngilizce çeviri için bir plan bulunmamaktadır.)
Kitapta, Bayan Simón, büyükbabası José Vicente Simón’un, sadece bakımını yapmak ve büyümesini izlemek için kasabanın eteklerine bir badem ağacı diktiğini anlatıyor. Bölgeye yapılan bir ziyaret sırasında ağaç gelişiyordu ve Bay Simón ve romandaki diğer karakterler tıpkı onun canlandırdığı gibiydi.
José Vicente Simón, Ana Iris Simón’un büyükbabası, “Feria. ” Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
85 yaşındaki Bay Simón’a bu yazı için fotoğrafının çekileceği söylendiğinde, çeki düzen vermek ve kıyafetlerini değiştirmek için zaman istedi. Kısa süre sonra, kahverengi yerine mavi olması dışında aynı görünümlü bir hırkayla geri geldi. Ayrıca şapkasını da keçeden daha kalın bir modelle değiştirmişti.
Torunu kıkırdayarak, “İşte böyle,” dedi. “Başka kimsenin gerçekten fark etmediği küçük şeyleri umursuyor. ”
Amcalarından biri olan Pablo Rubio-Quintanilla, geometrik şekiller çizmek için bir sarkaç kullanan bir enstrüman olan armonografıyla gurur duyan bir marangozdur. Büyükbabasının ağacıyla olan ilişkisini hatırlatan Bay Rubio-Quintanilla, armonografını sadece onun çizimini izlemekten zevk almak için yaptığını açıkladı.
Atölyesini ziyareti sırasında “Şeylerin bir değeri veya kullanımı olması gerektiğine inanmıyorum, ancak zevk almaları gerekiyor” dedi. “Harmonograf, yerçekimi yasası sayesinde çalışıyor ve çizimlerin hiçbir zaman tam olarak aynı çıkmaması büyülü görünüyor. ”
Pablo Rubio-Quintanilla, Ana Iris Simón’un amcası, Campo de Criptana’daki marangozluk atölyesinde. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Bir öğrenci olarak, Bayan Simón, 2011’de, Occupy Wall Street’ten sadece aylar önce, siyasi yolsuzluğu ve ekonomik eşitsizliği kınamak için Madrid’in ünlü bir meydanı olan Puerta del Sol’u işgal eden aşırı sol protesto hareketine katılan bir aktivistti. hareketi New York’ta izledi.
Romanının başarısının ardından, Bayan Simón daha büyük bir rol üstlendi ve yakın zamanda bir sosyalist olan Başbakan Pedro Sánchez tarafından İspanya kırsalının nasıl canlandırılacağı hakkında bir konuşma yapması için davet edildi. Aynı zamanda İspanyol gazetesi El País’te köşe yazarı oldu.
Simón, Bay Sánchez’in siyasetinin çok solunda kaldığını ve onun İspanya yönetiminden memnun olmadığını ve İspanya’yı “Avrupa’nın resort oteli” haline getirmekle suçladığı bir Avrupa Birliği’ne karşı olduğunu vurguladı. Yalnızca kitabının başarısına değil, aynı zamanda aşırı milliyetçi ve muhafazakar bir izleyici kitlesinin “Feria”yı İspanya’nın geleneksel aile değerlerine bir övgü olarak benimsemesine de hayrete düştüğünü söyledi. Erkek kardeş. Geçen Haziran, İspanya’nın aşırı sağcı Vox partisinin lideri Santiago Abascal, Kongre’ye hitaben “Feria”nın bir kopyasını ele geçirdi.
Campo de Criptana’daki bir depo bahçesindeki mezar taşları ve kaldırım taşları. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
“Bazı insanlar kitabımı sanki yeni ‘Kavgam’mış gibi okuyorlar ve sonra bana, kitabın umdukları güçlü siyasi mesaja sahip olmadığını görünce hayal kırıklığına uğradıklarını söylemek için bana yazıyorlar. , ne de duydukları içerik ”dedi.
Madrid’deki Universidad III. Mevcut neslin öncekilerden daha kötü durumda olduğu, gerçeklere dayanmasa bile politikacıların kullanması kolay bir iddia. ”
“Ailelerimizin daha az hırsı olmuş ve daha az belirsizlikle karşı karşıya kalmış olabilir, ancak bu onların daha iyi durumda oldukları anlamına gelmez ve nostalji aynı zamanda 1970’lerin ve 1980’lerin İspanya’sının zor ve sefil yönlerini de unutturur. çok karmaşık bir endüstriyel dönüşüm sırasında uyuşturucu tüketimi ve işsizlik. ”
Yakın zamanda anne olan Bayan Simón, şimdi oğlu ve partneri Hasel-Paris Álvarez ile Madrid’in dışında, ebeveynlerinin de yaşadığı Aranjuez’de yaşıyor. Bayan Simón, çocuğunu büyütürken ve El País için yazarken, kitabının sosyal medyada hem sağdan hem de soldan tetiklediği zehirli yorumlardan ailesini korumaya çalıştığını söyledi.
“Maalesef bazı insanların sırf sırf bunun için hakaret ettiği bir zamanda yaşıyoruz, saçma sapan da olsa Kızıl Faşist olarak saldırıya uğradığım noktaya kadar” dedi.
Simón, “Feria”yı sınırlı hırslarla yazdığını ve onu yakında kaybolacağından korktuğu bir yaşam biçiminin bir kaydı olarak düşündüğünü söyledi. Babasının onu uyardığını hatırladı: “Başka kimse bunu okumasa da en azından kitabı alacak bir sürü kuzenimiz var. Büyükanne ve büyükbabası bir panayırda tanıştılar (kitabın ismine ilham veren İspanyolcada “feria”), ardından şunları yazdı: “sadece iki şey yaptılar: çocuk sahibi olmak ve satın aldıkları Sava minibüsünde İspanya’yı gezmek. ”
“Feria”da tasvir edilen bölge, Cervantes klasiği “Don Kişot” ile meşhur olmuştur. ” Karakterlerin heykelleri Campo de Criptana’nın yakınında bulunabilir. Kredi. . . The New York Times için Ben Roberts
Ancak kitabı, feminizmden İspanya’nın kırsal kesimlerindeki Katolik Kilisesi’nin önemine kadar birçok başka konuya değiniyor. Ayrıca, “çok güneş, çok rüzgar ve gökyüzü ve sonsuz turuncu renkli ova” olarak tanımladığı bir bölge olan Castilla-La Mancha’nın ekonomik gerilemesinden de bahsediyor. ”
Ve nostaljisine rağmen, Bayan Simón, “Campo de Criptana’nın kimlik kartımda görünmesinden utandım” ve bunun yerine yanlışlıkla Madrid’i doğum yeri olarak iddia etmesine dair acı tatlı anılarını paylaşıyor. İspanya’nın bir ulus olarak kimliğine gelince, “İspanya’nın ne olduğunu sormaktan daha fazla İspanyol yoktur. ”