merabeyin
New member
Elbette Allianz Arena'da milli antrenör de tribünde oturuyordu. Ancak Julian Nagelsmann'ın eski (ve gelecekteki?) işvereni FC Bayern'in Şampiyonlar Ligi yarı finallerine katılması hakkında ne hissettiği hakkında konuşmak istemedi. Onun Münih'e olası geri dönüşü veya DFB'deki uzatması ile ilgili mevcut durum çok hassas. Kesin olan şey, evindeki Avrupa Şampiyonası'nda milli takımla ilgileneceği ve bu bağlamda Nagelsmann, Çarşamba günü güneyde ve önceki gün batıda yaşananlardan memnun olmuş olmalı.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Salı günü Borussia Dortmund, Atlético Madrid'i premier klasmandan eleyerek on bir yıl aradan sonra ilk kez yarı finale yükseldi ve 24 saat sonra FCB onu takip etti. Tarihte yalnızca üçüncü kez iki Alman kulübü dünyanın en önemli kulüp müsabakasında yarı finalde yer alıyor. Bir Alman takımının şampiyonluğu son kez kazandığı 2020'de Bayern, Olympique Lyon'u yenerken, RB Leipzig Paris St. Germain'de başarısız oldu. 2013'te BVB'nin (Real Madrid'e karşı) ve Münih'in FC Barcelona'ya karşı kazandığı başarılar Wembley'de finalin doruğa çıkmasına yol açtı. Finalin 1 Haziran'da Almanya-Almanya tekrarı ile yeniden oynanacağı yerde mi?
Dortmund, grup aşamasında PSG'ye karşı Avrupa'nın para asillerine ayak uydurabileceğini ve bu Şampiyonlar Ligi sezonunda gerçek bir rakip olabileceğini zaten kanıtladı. Bayern ile Real arasındaki klasik 50:50'lik bir düelloydu ve her zaman da öyle olacak; kraliyet rekoru kazananlarına karşı bundan fazlası asla mümkün değil. Ama Nagelsmann'a ve Avrupa Şampiyonasına dönelim.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Milli antrenörün bakış açısına göre şu anki yükseliş tam olarak doğru zamanda geldi. Her ne kadar yakın zamanda DFB kadrosunda Atlético, Mats Hummels, Nico Schlotterbeck ve hepsinden önemlisi Julian Brandt'a karşı yaşadığı gol krizini nihayet sonlandıran Niclas Füllkrug ile birlikte sadece bir Borussia oyuncusu kalmış olsa da Avrupa kupalarını henüz silmediklerini gösterdiler. Konu işin özüne geldiğinde, şampiyonluk bileti en üst düzeyde sonuç verebilir. Aynı şey Bavyera'nın titrek adayı Leon Goretzka, kafa vuruşuyla yarı finalin kapısını açan, çokça iftira atılan Joshua Kimmich ve tabii ki Manchester City'nin süperstarı Erling Haaland'ı iki kez iptal eden ve aynı zamanda belirleyici penaltıyı atan Antonio Rüdiger için de geçerli. Gerçek için.
“Şimdi bağırmak istiyorsunuz: Hala varız”
Her türlü başarı duygusu, son birkaç yıldır yaşanan birçok başarısızlık nedeniyle çok acı çeken DFB yıldızlarının özgüvenine iyi geliyor. Milli takımın Fransa ve Hollanda'ya karşı kazandığı zaferlerin ardından takımda ve kamuoyunda bir sarsıntı hissedildi; artık insanlar bağırmak istiyor: Biz hâlâ varız! Veya: Biz yeniden biriyiz!
Elbette Nagelsmann, yalnızca Leverkusen kupası finalistlerinin değil, aynı zamanda birinci sınıftaki diğer olası finalistlerin de Avrupa Şampiyonası hazırlıklarına ancak geç başlayabilecekleri gerçeğiyle yaşamak zorunda. Ancak turnuvaya büyük bir unvanla gitme fırsatı nadiren kimseye zarar verir. Bir hatırlatma olarak: Londra 2013'teki tüm Almanya finali, bir yıl sonra Dünya Kupası'nı kazanmanın kapısını açtı. Belki de bu hikaye daha kısa bir süre sonra tekrar tekrarlanacak: Wembley'de bir Almanya finali ve ardından DFB takımının bir sonraki finalde şampiyonluğu.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Salı günü Borussia Dortmund, Atlético Madrid'i premier klasmandan eleyerek on bir yıl aradan sonra ilk kez yarı finale yükseldi ve 24 saat sonra FCB onu takip etti. Tarihte yalnızca üçüncü kez iki Alman kulübü dünyanın en önemli kulüp müsabakasında yarı finalde yer alıyor. Bir Alman takımının şampiyonluğu son kez kazandığı 2020'de Bayern, Olympique Lyon'u yenerken, RB Leipzig Paris St. Germain'de başarısız oldu. 2013'te BVB'nin (Real Madrid'e karşı) ve Münih'in FC Barcelona'ya karşı kazandığı başarılar Wembley'de finalin doruğa çıkmasına yol açtı. Finalin 1 Haziran'da Almanya-Almanya tekrarı ile yeniden oynanacağı yerde mi?
Dortmund, grup aşamasında PSG'ye karşı Avrupa'nın para asillerine ayak uydurabileceğini ve bu Şampiyonlar Ligi sezonunda gerçek bir rakip olabileceğini zaten kanıtladı. Bayern ile Real arasındaki klasik 50:50'lik bir düelloydu ve her zaman da öyle olacak; kraliyet rekoru kazananlarına karşı bundan fazlası asla mümkün değil. Ama Nagelsmann'a ve Avrupa Şampiyonasına dönelim.
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Daha sonra okuyun Reklamcılık
Milli antrenörün bakış açısına göre şu anki yükseliş tam olarak doğru zamanda geldi. Her ne kadar yakın zamanda DFB kadrosunda Atlético, Mats Hummels, Nico Schlotterbeck ve hepsinden önemlisi Julian Brandt'a karşı yaşadığı gol krizini nihayet sonlandıran Niclas Füllkrug ile birlikte sadece bir Borussia oyuncusu kalmış olsa da Avrupa kupalarını henüz silmediklerini gösterdiler. Konu işin özüne geldiğinde, şampiyonluk bileti en üst düzeyde sonuç verebilir. Aynı şey Bavyera'nın titrek adayı Leon Goretzka, kafa vuruşuyla yarı finalin kapısını açan, çokça iftira atılan Joshua Kimmich ve tabii ki Manchester City'nin süperstarı Erling Haaland'ı iki kez iptal eden ve aynı zamanda belirleyici penaltıyı atan Antonio Rüdiger için de geçerli. Gerçek için.
“Şimdi bağırmak istiyorsunuz: Hala varız”
Her türlü başarı duygusu, son birkaç yıldır yaşanan birçok başarısızlık nedeniyle çok acı çeken DFB yıldızlarının özgüvenine iyi geliyor. Milli takımın Fransa ve Hollanda'ya karşı kazandığı zaferlerin ardından takımda ve kamuoyunda bir sarsıntı hissedildi; artık insanlar bağırmak istiyor: Biz hâlâ varız! Veya: Biz yeniden biriyiz!
Elbette Nagelsmann, yalnızca Leverkusen kupası finalistlerinin değil, aynı zamanda birinci sınıftaki diğer olası finalistlerin de Avrupa Şampiyonası hazırlıklarına ancak geç başlayabilecekleri gerçeğiyle yaşamak zorunda. Ancak turnuvaya büyük bir unvanla gitme fırsatı nadiren kimseye zarar verir. Bir hatırlatma olarak: Londra 2013'teki tüm Almanya finali, bir yıl sonra Dünya Kupası'nı kazanmanın kapısını açtı. Belki de bu hikaye daha kısa bir süre sonra tekrar tekrarlanacak: Wembley'de bir Almanya finali ve ardından DFB takımının bir sonraki finalde şampiyonluğu.