ALMATY, Kazakistan — 19:30 civarında. 6 Ocak akşamı Yerlan Zhagiparov, kitlesel siyasi protestoların merkezi olan şehrin Cumhuriyet Meydanı’nda neler olup bittiğini görmek için evinden ayrıldı. 49 yaşındaki Bay Zhagiparov, saat 19:54’te Ulusal Muhafızlar tarafından yakalandığını söylemek için yakın bir arkadaşını aradı. Arkadaşı onun acı içinde çığlık attığını duyunca telefon kesildi.
Ailesi, altı gün sonra bir şehir morgunda çıplak, parçalanmış cesedini bulduğunda, sağ eli kırılmıştı ve yüzü şişmiş ve kıpkırmızıydı. Elleri hala kelepçeliydi, kalbinin ve karnının yakınında kurşun yaraları vardı.
Kazak makamlarının elindeki benzer istismar açıklamalarıyla daha fazla insan öne çıkmaya başladıkça, Bay Zhagiparov’un davasının münferit bir dava olmadığı giderek daha açık hale geliyor.
2 Ocak’ta akaryakıt zammı üzerine patlak veren ülke çapındaki protestolar hızla şiddete dönüştü – pek çok görgü tanığı ve hak savunucusu, provokatörler tarafından kışkırtıldı – ve şiddetli bir güvenlik baskısı ile karşılandı. Hükümet tarafından “terörist” olarak etiketlenen protestocuları bastırmak için kullanılan taktikler hakkında, Kazak cumhurbaşkanının 7 Ocak’ta verdiği “öldürmek için vur” emri dışında haftalarca çok az şey biliniyordu.
Fakat şimdi, öncelikle kitle kaynak kullanımı yoluyla, insan hakları grupları ve aktivistler, öldürme emrini vurmadan çok önce başlayan bir terör saltanatını belgelemeye başlıyorlar. Gruplar tarafından toplanan videolar ve referanslar ile The New York Times’ın protestocular ve aile üyeleriyle yaptığı röportajlar, şaşırtıcı bir isyanı hızla bastıran acımasız bir vahşet ve yıldırma kampanyasını gözler önüne seriyor.
Geçen hafta yayınlanan bir raporda İnsan Hakları İzleme Örgütü, Kazak güvenlik güçlerinin 4 Ocak ile 6 Ocak arasında en az dört kez göstericilere aşırı ve ölümcül güç kullandığını ve bunun en az 10 kişinin ölümüne ve 19 kişinin yaralanmasına yol açtığını söyledi.
İnsan Hakları İzleme Örgütü araştırmacıları, Kazak güvenlik güçlerine atfedilebilecek ölümlerin sayısının muhtemelen çok daha yüksek olduğunu söyledi.
Ocak ayında Almatı, Kazakistan’da bir güvenlik kontrol noktası. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nde çatışma ve kriz araştırmacısı olan Jonathan Pedneault, “Güvenlik güçlerinin görünürde herhangi bir gerekçe olmaksızın ateş açtığını gösteren çok sayıda kanıt var” dedi ve ekledi: daha büyük.”
Gözaltına alınan kişilerin istismar edildiğine dair kanıtlar da var.
Suistimallerle ilgili raporları toplayan Kazakistan Uluslararası İnsan Hakları ve Hukukun Üstünlüğü Bürosu direktörü Yevgeniy Zhovtis, “İşkence muazzam ölçekte gerçekleşti” dedi.
Kazakistan’ın ağzı sıkı, otokratik hükümetinden çok az bilgi geliyor. Ölen ve kaybolanların çetelesinin açıklanması neredeyse 10 gün sürdü – 19 polis memuru da dahil olmak üzere en az 225 kişi öldü ve 4.000’den fazla kişi yaralandı.
Ancak, dağınık anekdot raporlarından, hak savunucuları, hükümetin kabataslak figürlerinin arkasında yaygın bir vahşet ve yıldırma kampanyası olduğundan şüpheleniyorlardı. Böylece, kayıp akraba veya istismar hikayeleri ile öne çıkan insanlara yasal ve lojistik destek sunarak bilgiyi kitle kaynaklı olarak kullanmaya başladılar.
Bir insan hakları avukatı olan Bahytzhan Toreghozhina, ülkenin dört bir yanından tutuklanan veya götürülen protestocular hakkında çağrılar yaptıktan sonra, insanların kayıp sevdiklerini listeleyebilecekleri bir elektronik tablo başlattı.
“Hükümetimiz, şiddet nedeniyle 10.000 kişinin tutuklandığını söyledi” dedi. “Bu insanları bulmak istiyoruz”
Ölü bulunanları veya hapsedilenleri yansıtacak şekilde düzenli olarak güncellenen listede şu anda Kazakistan genelinde yaklaşık 1.300 giriş var. 22 Ocak itibariyle, 31 siyasi aktivist de dahil olmak üzere gözaltında olduğu doğrulanan 970 kişiyi içeriyor.
Protestolar sırasında üç gün boyunca yanan Almatı belediye binasının içi. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Ölenlerin listesi devletin açıkladığı resmi rakamın biraz üzerinde 227’ye ulaştı. Radio Liberty’nin Kazak şubesi de kendi ölüler listesini başlattı ve şimdiye kadar aralarında 11 yaşında bir çocuğun da bulunduğu 124 kişinin hayatını kaybettiğini belirledi.
Ve daha fazla hikaye ortaya çıktıkça, hak savunucuları, daha fazla aile Bay Zhagiparov’unkine benzer açıklamalarla ortaya çıktıkça toplamın artacağından şüphe duymuyor.
44 yaşındaki küçük kardeşi Nurlan Zhagiparov, ailesinin önce polis nezaretinde olduğunu düşünerek rahatladığını söyledi. Tutkusu Tunç Çağı taş oymalarını keşfetmek olan amatör bir arkeolog olarak Yerlan Zhagiparov hiçbir zaman politik olarak aktif olmamıştı.
Ailesi, polisin belgelerini kontrol edip onu eve göndereceğini varsaydığını belirterek, “Kimse bir askeri grubun onu alıp götürmesini beklemiyordu” dedi.
Zhagiparovlar tarafsız bir soruşturma yapılmasını umuyorlar ki bu, ülkenin 30 yıl önce Sovyetler Birliği’nden bağımsızlığını ilan etmesinden bu yana yaşanan en şiddetli olaydan sonra birçok Kazak’ın talep ettiği bir şey.
Annesi sessizce yanında otururken Bay Zhagiparov, “Onu vuran, ona işkence eden, elini kıran bu insanların kim olduğunu bilmek istiyoruz” dedi. “Bu sadistler sokaklarda aramızda dolaşıyor. Cezalandırılmalılar.”
Kazak yetkililer yanlış yaptıklarını yalanladılar.
Almatı polisi hiçbir zaman gerçekleşmeyecek bir protesto beklentisiyle bekledi. İnsan hakları grupları, Kazak güvenlik güçlerinin protestoları bastırmak için ölümcül ateş kullandığını söylüyor. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Ülkenin cumhurbaşkanı Kassym-Jomart Tokayev’in danışmanlarından Erzhan Kazykhan bu ayın başlarında bir röportajda “Kazakistan hükümeti barışçıl protestoculara karşı öldürücü silah kullanmadı, kullanmadı ve kullanmayacak” dedi.
Protestoların başlangıcında yetkililer, şiddet olaylarından bazıları yurt dışından gelenler de dahil olmak üzere ismi açıklanmayan suç gruplarını suçladı. Bay Tokayev’in talebi üzerine, Sovyet sonrası ülkelerin Rusya’nın hakim olduğu bir askeri ittifakı olan Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü, 24 saatten kısa bir süre içinde binlerce asker gönderdi.
Hükümetin iddiaları, adı açıklanmayan “teröristleri” içerecek şekilde gelişti, ancak yetkililer yabancıların katılımına dair çok az kanıt sağladı ve hiçbir terörist grup ayaklanmada rol talep etmedi.
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün Avrupa ve Orta Asya bölümü direktörü Hugh Williamson, “Dayak ve işkence modeli yıldırmayı ve ayrıca sahte itirafları elde etmeyi amaçlıyor” dedi. Hak grupları, önde gelen bir örnek olarak önde gelen Kırgız caz piyanisti Vikram Ruzakhunov’un “itirafını” gösterdi.
Yetkililer, gözle görülür şekilde dövülen Bay Ruzakhunov’un protestoya gelmesi ve ortalığı karıştırması için kendisine para verildiğini söylediği bir video yayınladı. Ancak iş için Almatı’da olduğunu ve Kırgızistan’a geri dönmeye çalışırken gözaltına alındığını söylüyor. 24 Ocak’ta Instagram’da gözaltı sırasında göğsünde yaralanma, kırık kaburgalar, beyin sarsıntısı ve birden fazla morluk olduğunu yazdı.
Bu kaderi karşılayan tek protestocu olmaktan çok uzaktı.
Dauren Dostyarev, Almatı’da gözaltına alınan bir muhalefet destekçisi. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Elektrikçi Dauren Dostyarev, ülkenin en büyük şehri Almatı’daki protestoların ilk günü olan 4 Ocak’ta tutuklandı. Bir röportajda, Facebook’ta bir muhalefet grubunun çağrısına yanıt verdiğini ve şehrin batısındaki bir protestoya katıldığını söyledi. Polis geldiğinde, kalabalığa barışçıl olmalarını hatırlatmak için bir megafon aldığını söyledi.
Önce yerel bir karakola, ardından Almatı İçişleri Bakanlığı karargahına götürüldü, burada bir bodrum hücresinde tutulduğunu ve sekiz gün boyunca dövüldüğünü söyledi. Sorgulayıcıların cinsel organlarına vurduğunu, elektrik şoku verdiğini ve diğer tutukluları onu dövmeye zorladığını söyledi. Asla canlı çıkamayacağı defalarca söylendi.
32 yaşındaki ve yeni evli olan Bay Dostyarev, “Hayatımın sonuna hazırlanıyordum” dedi. Hiçbir zaman bir avukata veya tıbbi yardıma erişimi olmadı.
Almatı polisi yorum talebine yanıt vermedi ve Devlet Savcılığı da yanıt vermedi.
İnsan hakları savunucusu Bay Zhovtis, geçici gözaltı birimlerinde çok sayıda işkence raporu aldığını söyledi. Hükümet korkusunun o kadar yaygın olduğunu ve mağdurların sadece yüzde 10’unun şikayette bulunmaya cesaret edebileceğini tahmin ettiğini söyledi.
Avukat Bayan Toreghozhina, kargaşada yaralanan ve daha sonra hastane yataklarından cezaevine götürülen kişilerin raporları hakkında alarm verdi. Almatı hastanesinden Radio Liberty’ye sızdırılan bir video bunu doğrular gibiydi.
Bu hafta hükümet, tanınmış insan hakları avukatı Aiman Umarova liderliğindeki devlet destekli bir komisyonun Almatı sakinlerinin “Kandy Kantar” veya “Kanlı Ocak” olarak adlandırdığı olayları araştıracağını duyurdu. ” Ancak İnsan Hakları İzleme Örgütü gibi kuruluşlar, uluslararası uzmanlarla gerçek anlamda bağımsız bir soruşturma yapılması çağrısında bulundu.
34 yaşındaki Laylim Abyldayeva bir röportajda, 38 yaşındaki kocası Timur Kim’in 9 Ocak’ta kardeşiyle birlikte neler olup bittiğini görmek için şehir merkezinin yakınında araba kullandığını söyledi. Adamlar durdurulup üstleri arandıktan sonra serbest bırakıldı. Ancak Bay Kim, banliyödeki dairelerine döndükten saatler sonra, çevik kuvvet polisi içeri girdi ve sorgulanmak üzere onu sürükledi.
Polis daireyi ararken, ertesi gün kanlar içinde ve kelepçeli bir şekilde geri getirildi. Bayan Abyldayeva, kendisine bütün gece dövüldüğünü ve tehdit edildiğini söylediğini söyledi.
Bir müfettiş ona Bay Kim’in terörizmle suçlandığını söyledikten sonra, tekrar götürüldü. O zamandan beri onu arıyor.
Protestoların bastırılmasının ardından Almatı’da bir hükümet binası. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Seyrek döşenmiş dairesinde verdiği röportajda “Kocam masum, herhangi bir protestoya bile katılmadı” dedi. 8, 6 ve üç aylık çocuklarıyla birlikte Instagram videolarında boy gösteriyor. kocasının serbest bırakılmasını talep etti.
Abyldayeva, protestolardan önce ne kendisinin ne de kocasının siyasete fazla ilgi göstermediğini söyledi. O bir bilgisayar tamircisi olarak çalışırken, masa ve sandalye satan küçük bir işletme yürüttüler. Ama şimdi, devlete olan inancını kaybettiğini söyledi.
İnsanlara teröristlerin olduğunu göstermek için doldurmaları gereken bir kotaları var” dedi. “Kocam terörist değil”
Ailesi, altı gün sonra bir şehir morgunda çıplak, parçalanmış cesedini bulduğunda, sağ eli kırılmıştı ve yüzü şişmiş ve kıpkırmızıydı. Elleri hala kelepçeliydi, kalbinin ve karnının yakınında kurşun yaraları vardı.
Kazak makamlarının elindeki benzer istismar açıklamalarıyla daha fazla insan öne çıkmaya başladıkça, Bay Zhagiparov’un davasının münferit bir dava olmadığı giderek daha açık hale geliyor.
2 Ocak’ta akaryakıt zammı üzerine patlak veren ülke çapındaki protestolar hızla şiddete dönüştü – pek çok görgü tanığı ve hak savunucusu, provokatörler tarafından kışkırtıldı – ve şiddetli bir güvenlik baskısı ile karşılandı. Hükümet tarafından “terörist” olarak etiketlenen protestocuları bastırmak için kullanılan taktikler hakkında, Kazak cumhurbaşkanının 7 Ocak’ta verdiği “öldürmek için vur” emri dışında haftalarca çok az şey biliniyordu.
Fakat şimdi, öncelikle kitle kaynak kullanımı yoluyla, insan hakları grupları ve aktivistler, öldürme emrini vurmadan çok önce başlayan bir terör saltanatını belgelemeye başlıyorlar. Gruplar tarafından toplanan videolar ve referanslar ile The New York Times’ın protestocular ve aile üyeleriyle yaptığı röportajlar, şaşırtıcı bir isyanı hızla bastıran acımasız bir vahşet ve yıldırma kampanyasını gözler önüne seriyor.
Geçen hafta yayınlanan bir raporda İnsan Hakları İzleme Örgütü, Kazak güvenlik güçlerinin 4 Ocak ile 6 Ocak arasında en az dört kez göstericilere aşırı ve ölümcül güç kullandığını ve bunun en az 10 kişinin ölümüne ve 19 kişinin yaralanmasına yol açtığını söyledi.
İnsan Hakları İzleme Örgütü araştırmacıları, Kazak güvenlik güçlerine atfedilebilecek ölümlerin sayısının muhtemelen çok daha yüksek olduğunu söyledi.
Ocak ayında Almatı, Kazakistan’da bir güvenlik kontrol noktası. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nde çatışma ve kriz araştırmacısı olan Jonathan Pedneault, “Güvenlik güçlerinin görünürde herhangi bir gerekçe olmaksızın ateş açtığını gösteren çok sayıda kanıt var” dedi ve ekledi: daha büyük.”
Gözaltına alınan kişilerin istismar edildiğine dair kanıtlar da var.
Suistimallerle ilgili raporları toplayan Kazakistan Uluslararası İnsan Hakları ve Hukukun Üstünlüğü Bürosu direktörü Yevgeniy Zhovtis, “İşkence muazzam ölçekte gerçekleşti” dedi.
Kazakistan’ın ağzı sıkı, otokratik hükümetinden çok az bilgi geliyor. Ölen ve kaybolanların çetelesinin açıklanması neredeyse 10 gün sürdü – 19 polis memuru da dahil olmak üzere en az 225 kişi öldü ve 4.000’den fazla kişi yaralandı.
Ancak, dağınık anekdot raporlarından, hak savunucuları, hükümetin kabataslak figürlerinin arkasında yaygın bir vahşet ve yıldırma kampanyası olduğundan şüpheleniyorlardı. Böylece, kayıp akraba veya istismar hikayeleri ile öne çıkan insanlara yasal ve lojistik destek sunarak bilgiyi kitle kaynaklı olarak kullanmaya başladılar.
Bir insan hakları avukatı olan Bahytzhan Toreghozhina, ülkenin dört bir yanından tutuklanan veya götürülen protestocular hakkında çağrılar yaptıktan sonra, insanların kayıp sevdiklerini listeleyebilecekleri bir elektronik tablo başlattı.
“Hükümetimiz, şiddet nedeniyle 10.000 kişinin tutuklandığını söyledi” dedi. “Bu insanları bulmak istiyoruz”
Ölü bulunanları veya hapsedilenleri yansıtacak şekilde düzenli olarak güncellenen listede şu anda Kazakistan genelinde yaklaşık 1.300 giriş var. 22 Ocak itibariyle, 31 siyasi aktivist de dahil olmak üzere gözaltında olduğu doğrulanan 970 kişiyi içeriyor.
Protestolar sırasında üç gün boyunca yanan Almatı belediye binasının içi. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Ölenlerin listesi devletin açıkladığı resmi rakamın biraz üzerinde 227’ye ulaştı. Radio Liberty’nin Kazak şubesi de kendi ölüler listesini başlattı ve şimdiye kadar aralarında 11 yaşında bir çocuğun da bulunduğu 124 kişinin hayatını kaybettiğini belirledi.
Ve daha fazla hikaye ortaya çıktıkça, hak savunucuları, daha fazla aile Bay Zhagiparov’unkine benzer açıklamalarla ortaya çıktıkça toplamın artacağından şüphe duymuyor.
44 yaşındaki küçük kardeşi Nurlan Zhagiparov, ailesinin önce polis nezaretinde olduğunu düşünerek rahatladığını söyledi. Tutkusu Tunç Çağı taş oymalarını keşfetmek olan amatör bir arkeolog olarak Yerlan Zhagiparov hiçbir zaman politik olarak aktif olmamıştı.
Ailesi, polisin belgelerini kontrol edip onu eve göndereceğini varsaydığını belirterek, “Kimse bir askeri grubun onu alıp götürmesini beklemiyordu” dedi.
Zhagiparovlar tarafsız bir soruşturma yapılmasını umuyorlar ki bu, ülkenin 30 yıl önce Sovyetler Birliği’nden bağımsızlığını ilan etmesinden bu yana yaşanan en şiddetli olaydan sonra birçok Kazak’ın talep ettiği bir şey.
Annesi sessizce yanında otururken Bay Zhagiparov, “Onu vuran, ona işkence eden, elini kıran bu insanların kim olduğunu bilmek istiyoruz” dedi. “Bu sadistler sokaklarda aramızda dolaşıyor. Cezalandırılmalılar.”
Kazak yetkililer yanlış yaptıklarını yalanladılar.
Almatı polisi hiçbir zaman gerçekleşmeyecek bir protesto beklentisiyle bekledi. İnsan hakları grupları, Kazak güvenlik güçlerinin protestoları bastırmak için ölümcül ateş kullandığını söylüyor. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Ülkenin cumhurbaşkanı Kassym-Jomart Tokayev’in danışmanlarından Erzhan Kazykhan bu ayın başlarında bir röportajda “Kazakistan hükümeti barışçıl protestoculara karşı öldürücü silah kullanmadı, kullanmadı ve kullanmayacak” dedi.
Protestoların başlangıcında yetkililer, şiddet olaylarından bazıları yurt dışından gelenler de dahil olmak üzere ismi açıklanmayan suç gruplarını suçladı. Bay Tokayev’in talebi üzerine, Sovyet sonrası ülkelerin Rusya’nın hakim olduğu bir askeri ittifakı olan Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü, 24 saatten kısa bir süre içinde binlerce asker gönderdi.
Hükümetin iddiaları, adı açıklanmayan “teröristleri” içerecek şekilde gelişti, ancak yetkililer yabancıların katılımına dair çok az kanıt sağladı ve hiçbir terörist grup ayaklanmada rol talep etmedi.
İnsan Hakları İzleme Örgütü’nün Avrupa ve Orta Asya bölümü direktörü Hugh Williamson, “Dayak ve işkence modeli yıldırmayı ve ayrıca sahte itirafları elde etmeyi amaçlıyor” dedi. Hak grupları, önde gelen bir örnek olarak önde gelen Kırgız caz piyanisti Vikram Ruzakhunov’un “itirafını” gösterdi.
Yetkililer, gözle görülür şekilde dövülen Bay Ruzakhunov’un protestoya gelmesi ve ortalığı karıştırması için kendisine para verildiğini söylediği bir video yayınladı. Ancak iş için Almatı’da olduğunu ve Kırgızistan’a geri dönmeye çalışırken gözaltına alındığını söylüyor. 24 Ocak’ta Instagram’da gözaltı sırasında göğsünde yaralanma, kırık kaburgalar, beyin sarsıntısı ve birden fazla morluk olduğunu yazdı.
Bu kaderi karşılayan tek protestocu olmaktan çok uzaktı.
Dauren Dostyarev, Almatı’da gözaltına alınan bir muhalefet destekçisi. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Elektrikçi Dauren Dostyarev, ülkenin en büyük şehri Almatı’daki protestoların ilk günü olan 4 Ocak’ta tutuklandı. Bir röportajda, Facebook’ta bir muhalefet grubunun çağrısına yanıt verdiğini ve şehrin batısındaki bir protestoya katıldığını söyledi. Polis geldiğinde, kalabalığa barışçıl olmalarını hatırlatmak için bir megafon aldığını söyledi.
Önce yerel bir karakola, ardından Almatı İçişleri Bakanlığı karargahına götürüldü, burada bir bodrum hücresinde tutulduğunu ve sekiz gün boyunca dövüldüğünü söyledi. Sorgulayıcıların cinsel organlarına vurduğunu, elektrik şoku verdiğini ve diğer tutukluları onu dövmeye zorladığını söyledi. Asla canlı çıkamayacağı defalarca söylendi.
32 yaşındaki ve yeni evli olan Bay Dostyarev, “Hayatımın sonuna hazırlanıyordum” dedi. Hiçbir zaman bir avukata veya tıbbi yardıma erişimi olmadı.
Almatı polisi yorum talebine yanıt vermedi ve Devlet Savcılığı da yanıt vermedi.
İnsan hakları savunucusu Bay Zhovtis, geçici gözaltı birimlerinde çok sayıda işkence raporu aldığını söyledi. Hükümet korkusunun o kadar yaygın olduğunu ve mağdurların sadece yüzde 10’unun şikayette bulunmaya cesaret edebileceğini tahmin ettiğini söyledi.
Avukat Bayan Toreghozhina, kargaşada yaralanan ve daha sonra hastane yataklarından cezaevine götürülen kişilerin raporları hakkında alarm verdi. Almatı hastanesinden Radio Liberty’ye sızdırılan bir video bunu doğrular gibiydi.
Bu hafta hükümet, tanınmış insan hakları avukatı Aiman Umarova liderliğindeki devlet destekli bir komisyonun Almatı sakinlerinin “Kandy Kantar” veya “Kanlı Ocak” olarak adlandırdığı olayları araştıracağını duyurdu. ” Ancak İnsan Hakları İzleme Örgütü gibi kuruluşlar, uluslararası uzmanlarla gerçek anlamda bağımsız bir soruşturma yapılması çağrısında bulundu.
34 yaşındaki Laylim Abyldayeva bir röportajda, 38 yaşındaki kocası Timur Kim’in 9 Ocak’ta kardeşiyle birlikte neler olup bittiğini görmek için şehir merkezinin yakınında araba kullandığını söyledi. Adamlar durdurulup üstleri arandıktan sonra serbest bırakıldı. Ancak Bay Kim, banliyödeki dairelerine döndükten saatler sonra, çevik kuvvet polisi içeri girdi ve sorgulanmak üzere onu sürükledi.
Polis daireyi ararken, ertesi gün kanlar içinde ve kelepçeli bir şekilde geri getirildi. Bayan Abyldayeva, kendisine bütün gece dövüldüğünü ve tehdit edildiğini söylediğini söyledi.
Bir müfettiş ona Bay Kim’in terörizmle suçlandığını söyledikten sonra, tekrar götürüldü. O zamandan beri onu arıyor.
Protestoların bastırılmasının ardından Almatı’da bir hükümet binası. Kredi… The New York Times için Sergey Ponomarev
Seyrek döşenmiş dairesinde verdiği röportajda “Kocam masum, herhangi bir protestoya bile katılmadı” dedi. 8, 6 ve üç aylık çocuklarıyla birlikte Instagram videolarında boy gösteriyor. kocasının serbest bırakılmasını talep etti.
Abyldayeva, protestolardan önce ne kendisinin ne de kocasının siyasete fazla ilgi göstermediğini söyledi. O bir bilgisayar tamircisi olarak çalışırken, masa ve sandalye satan küçük bir işletme yürüttüler. Ama şimdi, devlete olan inancını kaybettiğini söyledi.
İnsanlara teröristlerin olduğunu göstermek için doldurmaları gereken bir kotaları var” dedi. “Kocam terörist değil”