Belki eski kafalıyım, belki bisiklete binmeyi sevdiğim için, ama Inter (biraz zorlukla) Dnipro’ya karşı savaşırken ve Torino Bruges’de kendilerini savunurken, artık genç olmayan bir Alman olan Jens Voigt – gerçekten de yapardım bisikletli yaşlı bir adam diyor ki: dün 43 yaşına girdi – Grenchen’deki İsviçre velodromunda saat rekorunu kırdı, 2005’ten beri olan önceki rekoru altmış dakikada 51.115 kilometreye çıkardı. Voigt, DDR sporunun deneyimli bir üyesidir ve uzun süredir iyi bir “devlet amatörüdür” ve Demir Perde’nin ötesindeki amatör etap yarışmalarının en önemlisini, efsanevi Barış Yarışını kazanma yeteneğine sahiptir. Bu yıl Grande Boucle’da da gösterdiği gibi, sevimli olduğu kadar sert, kahramanca kaçan bir adam, cömert bir forvet ve hırçın bir koşucu. Doğu Berlin’de yaşıyor, ikametgahlarını İsviçre’ye (bkz. Nibali) veya Montecarlo’ya taşıyan diğer birçok meslektaşının aksine, ülkesinde vergi ödemekle övünüyor. Merkel taraftarı değil, birkaç kez röportajlarında “kendi” Doğu Almanya’sının “siyasi sistemine duyduğu pişmanlığı ağzından kaçırdı, bizimle vergiler farklılıkları dengelemek için kullanıldı. Profesör ve bahçıvan aynı maaşı aldı .. .” Bununla birlikte, kapitalist sistem onu kesinlikle iyi maaş alan bir koşucu yaptı ve bu rekorla, kesinlikle diğer reklam “refleksleri” ile hayatta kalacak…
En çok değer verdiği bisikletin üzerine altı çocuğunun adlarını ve üç renkli Alman bayrağını (siyah, kırmızı, altın) kazımış: ancak Jens’in bayrağının ortasında buğday kulakları, pusula ve çekiç görülüyor. Doğu Almanya’nın sembolü.
1997’de profesyonel oldu, iyi bir uzun mesafe binicisi ve mükemmel zamana karşı yarışçı olarak niteliklerine güvendi. Çok şey kazandı, yaklaşık elli yarış, Giro ve Tur’da bazı etaplar kazandı (sarı mayo ve puantiyeli mayo giymişti); elli birinciyi kaybetmek istiyordu: Repubblica için takip ettiğim son Giro d’Italia’da başarılı oldu, 2006’da Passo San Pellegrino’daki bitiş çizgisine kadar İspanyol Garate’nin merkezlerinde kaldı. İstediği gibi atlayabilirdi, ancak sprintten ve kolay başarıdan vazgeçti: Tüm kaçış boyunca çeken Garate’di, “zaferini çalmak doğru değildi”. Aktiviteyi birkaç hafta önce Colorado Turu’nda durdurdu (on yedi Fransa Turu’na katıldı ve on dördünü bitirdi). Saat rekoru bir başarı, 43 yaşında daha fazlası. Bu, sonsuz bir kariyerin, çabanın ve zihinsel stresin ötesine geçen bir tutkunun mührüdür ve dürüstçe yasal bir hazırlığın sonucuysa daha da övgüye değerdir. Sportif ömrümüzün sınırlarını nasıl hala bilmediğimizi gösteriyor.
Kategorilenmemiş | 150 Yorum »
En çok değer verdiği bisikletin üzerine altı çocuğunun adlarını ve üç renkli Alman bayrağını (siyah, kırmızı, altın) kazımış: ancak Jens’in bayrağının ortasında buğday kulakları, pusula ve çekiç görülüyor. Doğu Almanya’nın sembolü.
1997’de profesyonel oldu, iyi bir uzun mesafe binicisi ve mükemmel zamana karşı yarışçı olarak niteliklerine güvendi. Çok şey kazandı, yaklaşık elli yarış, Giro ve Tur’da bazı etaplar kazandı (sarı mayo ve puantiyeli mayo giymişti); elli birinciyi kaybetmek istiyordu: Repubblica için takip ettiğim son Giro d’Italia’da başarılı oldu, 2006’da Passo San Pellegrino’daki bitiş çizgisine kadar İspanyol Garate’nin merkezlerinde kaldı. İstediği gibi atlayabilirdi, ancak sprintten ve kolay başarıdan vazgeçti: Tüm kaçış boyunca çeken Garate’di, “zaferini çalmak doğru değildi”. Aktiviteyi birkaç hafta önce Colorado Turu’nda durdurdu (on yedi Fransa Turu’na katıldı ve on dördünü bitirdi). Saat rekoru bir başarı, 43 yaşında daha fazlası. Bu, sonsuz bir kariyerin, çabanın ve zihinsel stresin ötesine geçen bir tutkunun mührüdür ve dürüstçe yasal bir hazırlığın sonucuysa daha da övgüye değerdir. Sportif ömrümüzün sınırlarını nasıl hala bilmediğimizi gösteriyor.
Kategorilenmemiş | 150 Yorum »